 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
Да бляску двор замёў усходні вецер. Вось і ад сэрца трошку адлягло. ...То дзесь было: у космасе, ў Сусьвеце Ці на мяжы палыннае было. Ўракла матуля: «Будзе трудна з думкай. Ніжэй трымайся неба і зямлі». А я чужым зайздросьціла мядункам – Яны бяздумна пахлі і цьвілі! Па кветках тых даўно тугі ня маю. Мінае лета. Коціцца зіма. I ўсё ж адну да сэрца прытуляю, Хоць назвы ёй і памяці няма. Чакае шлях... Чакае золак дальні. Чаму ж душа бянтэжыцца яшчэ? ...Прымераю адзін пярсьцёнак даўні – I, нібы варам, палец апячэ.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|